W dzisiejszych czasach kult św. Ekspedyta przybiera różne oblicze. Reforma liturgiczna odsunęła go, niestety, nieco na bok. Pewnie dlatego, że znaleźli się tacy, którzy kwestionowali niektóre wydarzenia z jego życia. Skupiali się oni zapewne na datach i dokładnej historii, co, jak już zostało wyjaśnione w jednym w wcześniejszych rozdziałów, nie zawsze jest najważniejsze w opisie cnót i postawy świętego. Święty Ekspedyt nie musi jednak czuć się w tym przypadku odosobniony. Swego czasu jeszcze surowiej została potraktowana św. Rita. W latach sześćdziesiątych XX wieku właśnie w trakcie soborowej reformy kalendarza obrządku łacińskiego całkowicie wykreślono z niego jej imię i wspomnienie. Wiemy, że św. Rita patronuje bardzo trudnym sprawom, tak jak św. Ekspedyt. O jej dalszy kult walczyły mocno siostry zakonne, które robiły wszystko, aby prawda o św. Ricie dalej była wspominana i szerzona. (...).
Dziś św. Rita jest jedną z najbardziej czczonych patronek. Niedawno także kult św. Ekspedyta mocno ożył. Można by rzec, że to właśnie czasy nowożytne mianowały go "patronem spraw pilnych do wykonania". Postać św. Ekspedyta przechodzi w dzisiejszych czasach swoiste odrodzenie. Święty zdobywa coraz większą popularność w Kościele katolickim. Słyszymy bowiem coraz częściej o cudach za jego wstawiennictwem. Jeden z księży, ks. Piotr Staniszewski, wypowiedział się, że "w dobie dzisiejszych trudności bytowych, przypomnienie o nim wydaje się jednym z zadań apostolskich". Także w historii istnieje wiele potwierdzeń jego cudów w sprawach, w których wydawało się, że już dawno nie było nadziei.
W: A. Ścibik, Św. Ekspedyt, święty ostatniego ratunku, Wydawnictwo "M", Kraków 2013.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz